Çocukluk arkadaşının yazdıkları herkesi duygulandırdı

Emet belediyesi spor okulu sportif direktörü Efdal Ülker’in özellikle merhum muhtarın 3 çocuğu için yazdığı” Hani derdik ya: "Ben ölürsem benim çocuklarıma sen, sen ölürsen senin çocuklarına ben bakacağım" diye. Sözüm söz mahşerde sana boynum bükük gelmeyeceğim. Allah'ın izni ile Allah ömür verdiği müddetçe hep yanlarında olacağım” ifadeleri okuyan herkesi duygulandırdı.

34 YILLIK ARKADAŞLIK BİR MERMİYLE SONE ERDİ
Olayda hayatını kaybeden Hamam mahallesi muhtarı Harun Kara’nın çocukluk arkadaşı Efdal Ülker duygularını kaleme aldı. Kendisin de yetim büyüyen Eftal Ülker, birlikte büyüdüğüdü arkadaşı için yazdığı  yazdığı  yazıda beraber geçirdiği hayatlarını da özetledi;

“Tam 34 yıl koskoca ama yetmedi be sağdıç yetmedi, yetiremedik. Küçüklüğümden başladık erkekliğe ilk adımı beraber attık, beraber okuduk, beraber yürüdük, beraber koştuk,  beraber üzülüp beraber güldük ve beraber büyüdük. Bizi o güne kadar sadece askerlik ayırdı, belki en uzun ayrılığımız buydu. Rahmetli Hasan Amcam beni senden hiç ayırmazdı çünkü ben de yetimdim, sana ne alırsa aynısını bana da alırdı. Hakkını hiç ödeyemem. Hayat bize tamamen acımasızdı, sen de 25 yaşında babanı kaybettin. Artık ikimiz de sudan çıkmış balık gibiydik, ne yapacağımızı hiç bilemedik.  Yine de rahmetli ikimizi de hazırlamıştı hayata. Yaşarken bizi çok çalıştırdı, ama amacını bize kazandırdıklarını sonra anlamıştık.”

“ARTIK SENİN ÇOCUKLARIN BENİM ÇOCUKLARIM”
Olay sonrası ambulansta dostunun başından biran olsun ayrılmayan Ülker yazısını şu şekilde bitirdi;

“Telefonu açmazdın, bir yerde unuturdun ve ben sana artık bu telefonu boynuna asacağım deyip kızardım. Ne yapayım be sağdıç ulaşamayınca çok sinirlenirdim, bu senin en kotu huyundu. Allah için başka kötü bir huyun yoktu. Simdi ben kime kızacağım kime derdimi anlatacağım kime, kime? Hani rahmetli baban derdi ya ‘Siz elmanın iki yarısısınız, sakın birbirinizden ayrılmayın, devamlı destek olun’ diye. Yapamadım Hasan amca hakkını sende helal et. Yapamadım be sağdıç yanında olamadım, o an seninle olamadım. Ama emin ol yanından hiç ayrılmadım ve emaneti ellerimle yerleştirdim. Ben biliyorum ki inşallah sen orada iyisin. Emanetlerini aldım, kabul ettim; emanetlerin emanetimdir. Hani derdik ya: "Ben ölürsem benim çocuklarıma sen, sen ölürsen senin çocuklarına ben bakacağım" diye. Sözüm söz mahşerde sana boynum bükük gelmeyeceğim. Allah'ın izni ile Allah ömür verdiği müddetçe hep yanlarında olacağım. Hakkını helal et sağdıcım.”