Hasan Kurnaz

DEĞİŞİM DERKEN SORGULANAN SÜREÇ

Hasan Kurnaz

Özü,kültürü,tarz ve anlayışı öylesine değişen bir sürece girdiki yaşam ;

 "Arkadaş,yaren, dost" denilen kavramların nedemek olduğunun unutulduģu "ukalalık,bencillik, zenginlik özelliklerinin adamlık kokusuyla bütünleşerek şahsi mefaat ve havanın memleketsever edalarına dönüşüldüğü bir süreç.

"Ebbabım kardeşim abim hocam vekilim" vs....hitaplarını kullanırken bile,ifadelerinde "M" kelimesini aģzına yakıstırmayan kaba ve üst perdeden bakış açısinin yaygınlaştığı süreç…

Kendisinden başka kimsenin doğru söyleme ve haklı olma ihtimalini bile vermeyen egoist, sevdiklerini ve GÜVEN alışverişlerinde olduğu arkadaşlarını kaybederken bile "çokta tın" diyebilecek kadar büyüyen insanların çoğaldığı bir süreç…

 Aynı tarzda verilmeyen cevap veya fiiliyatın nedeninin "hatır edep ve memuriyet" vasıflarindan kaynaklandığını unutan ayrıca cinlerle beraber insanların şerrinden yüce yaradana sığınılacaģı inancını akla bile getirmeyip,etrafa korku ve bezginlik üstünlüğü sağlandığı zannedilen zor bir süreç…

Paylaşım ve yandaşlığın dostluk ve doğruluk dairesinden çıkıp,menfaat ve güç çemberine dolanarak dünü unuturken yarın için gözlerini yuman deģişik bir süreç…

Sözde memleket gayesini hedefler iken,tiksindirdiği vücut dili ve üstüne elzem olmayan her işe müdahalesi ile insanları iterek kendisinden vede memleketinden uzaklaşma sebebi olduğunun farkına varılmadıği bir süreç…

 Ayakları yere basmayan,havalarda uçarken yapılan ikazları kabul etmeyip "yok canım sizin derdiniz başka! bizim derdimiz memleket" diyerek alaya alıp zirvede olanların,her an çakılabilecegi örneklerini kendi üzerinde görmezden gelip,kimsenin dinlenilmediğı bir süreç…

 "Arkadaş" denildiğinde yolda bırakıp veya küçücük bir tatsızlıkta umurumda degil (bu kibarcası) derken,hasta yatağında iken onun altını değiştiren ve çoluģunu çocuğunu emanet alan can kültürünü unutan süreç...

 Şükürler olsun ki, Memleketimde henüz bu türden bir sürece girip görmedik ! ...

Küçük dağları meydana getirip,Amerikayı yeniden keşfeden hiç kimse yok. "Arkadaş olmayı, hatır gönülü bilen,mutavazı ve kibar" insanlar ile birlikte yaşıyoruz. Kadrini ve kıymetini bilip,soframızı paylaştığımız insanlara güvenimizi yitirmeyelim...

Yazarın Diğer Yazıları