Yüce Rabbimize Hamd-ü Senalar Olsun ki bir Ramazan ayına daha ulaşmanın feyzi ve bereketi içerisindeyiz. Peygamberimizin ifadesiyle “Evveli Rahmet, Ortası Mağfiret, Sonu Cehennemden Kurtuluş” olarak adlandırılan mübarek ramazan ayının idraki içerisindeyiz.
Rahmet kapısını araladığımız şu günler de öncelikle bilmeliyiz ki Ramazan ayı, on bir ayın birikmiş ibadetlerini yapma ayı olarak algılanmamalıdır. Müslüman, on bir ay başıboş gezip, bir ayda kendini kurtaracağım sanıyorsa, büyük ziyan içindedir. Bir aya sığdırmaya çalıştığı ibadetleri yeterli görüyorsa, orda bir sıkıntı var demektir. Kalan diğer aylara bunu yansıtmıyorsa, Müslümanlığını sorgulaması gerekmektedir.
Ramazan ayının kutsiyeti, içerisinde Kur’an’ı Kerimin indirilmeye başlandığı Kadir gecesinin bulunmasıdır. Müslümanın, Kur’an’ı hayatına yansıtabildiği her gecesi onun Kadir Gecesi, her ayı da Ramazan ayıdır. Bu bilinçle hareket etmeli, hayatını böyle yaşamalıdır. Demek ki, kutsiyet ve bereketin sebebi, zaman değil vahiydir. Vahyin sebebi hidayet, yani “rehberliktir”. Rehberi Kuran olanın başka kitap aramaya, önderi Hz. Peygamber olanın başka şahıslar aramasına lüzum yoktur. Allah, soruların bu kitaptan çıkacağını açık ve seçik bir dille vurgularken, bizim üzerimize düşen, sadece bu kitaba çalışmak, araya başka kaynak ekleyip aklı bulandırmamaktır.
Ramazan meydan okuma ayıdır. Sadece açlığa ve susuzluğa katlanma değil, Rabbinin onca nimetini gözünün önüne getirip elinin tersiyle itebilmektir.
Nefsin istek ve arzularını, mümkün olduğunca dizginleyebilmenin bir göstergesidir bu meydan okuma.
Ramazan halden anlama ayıdır. Yoksulun, açın, kimsesizin, içecek su bulamayan Müslüman kardeşinin yerine kendini koyma ayıdır. Bir nevi onların yaşadığı hayatı bir ay gibi kısa bir zaman diliminde, Rabbimiz de bize yaşatıp vereceğimiz tepkiyle, takınacağımız tavırla, sergileyeceğimiz davranışlarımızla bizleri sınadığı, bunun sonucunda kimlerin imtihanı kazandığını, kimlerin ise gaflete düşüp kaybettiğinin belirleneceği eşsiz bir zaman dilimidir.
Ramazan paylaşma ayıdır. Yediğin ekmekte yetimin payı olduğunu, kazandığın parada yoksulun hakkı olduğunu bilme ayıdır. Zekât ve fitrelerimizle kimsesizlerin umudu olma, güler yüzümüzle de kalplere doğma ayıdır.
Komşumuzun hal ve hatırını sormak, ocağımızda pişen bir tas çorbayı onunla paylaşmak, dert ve sıkıntısı olduğunda ortak olmak, üzerimize düşen görevlerin başında geldiğini unutmamak gerekir.
Ramazan kendini tutma ayıdır. Başımıza ne geliyorsa kendimizi tutamadığımız için gelir. Günahların kökeni, öfkesini tutamamak, nefsini tutamamak, şehvetini tutamamak, dilini tutamamak vb. gibi sebeplere dayanır. Kişi orucu ne kadar tutarsa, oruç da kişiyi o kadar tutar. Kim orucun başını dik tutarsa, oruç da onun başını dik tutar. Oruç onu kula kul olmaktan koruyan bir kalkan, kulu kul edinmekten koruyan bir akıl olur. Bu anlamıyla oruç “aç kalmak” değil “beslenmektir. Aç bırakılan bedendir. Bunun anlamı insanın maddi yanının “ikincil” olduğunu vurgulamaktır. Birincil olan yanı akleden, düşünen, hatırlayan, öğüt alan, inanan, değer üreten, iyiyi kötüden ayıran yanıdır.
SONUÇ OLARAK;
Önemli olan Ramazan ayında kazandığımız güzel özellikleri, Ramazandan sonra da devam ettirmektir.
Unutmamalıyız ki, her günümüzü Cuma, her gecemizi Kadir, her ayımızı Ramazan yapmak bizim elimizdedir. Yeter ki biz, bu mübarek gün, gece ve ayları değerlendirmesini bilelim.
Bizleri, daha nice ramazanlara sağlık, sıhhat, afiyet ve gönül huzuru ile ulaştırmasını Cenâb-ı Hak’tan niyaz ediyorum.
Hakan Mert DOĞAN
Yakın Doğu Üniversitesi
İlahiyat Fakültesi
Hazırlık Sınıfı Öğrencisi
